เมื่อประมาณ 99 ล้านปีก่อน กบตัวเล็ก ๆ กระโดดข้ามป่าเว็บตรงเขตร้อนที่เปียกชื้น และมีเพียงไม่กี่ตัวที่โชคร้ายวิ่งเข้าไปกินยางไม้ ฟอสซิลกบที่เพิ่งอธิบายใหม่สี่ชิ้นซึ่งเก็บรักษาไว้ในอำพันเป็นหลักฐานโดยตรงที่เก่าแก่ที่สุดของกบโบราณที่อาศัยอยู่ในภูมิอากาศเขตร้อนชื้น เช่นเดียวกับที่สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำสมัยใหม่ทำ
ไม่มีฟอสซิลของกบตัวใดที่สมบูรณ์ ทำให้วางกบไว้ในแผนภูมิลำดับวงศ์ตระกูลได้ยาก ตัวหนึ่งมีกะโหลก
ศีรษะบางส่วนและอีกส่วนเป็นโครงร่างคล้ายกบ
แม้ว่าการสแกนด้วย CT scan พบว่าไม่มีโครงกระดูกเหลืออยู่ภายในรอยประทับ ดังนั้นนักวิจัยจึงขนานนามฟอสซิลทั้งสี่ว่าElectrorana limoae ( electrumสำหรับ “อำพัน” และranaสำหรับ “กบ”) ในการศึกษาที่ตีพิมพ์ 14 มิถุนายนใน รายงาน ทางวิทยาศาสตร์ กายวิภาคศาสตร์ กบโบราณส่วนใหญ่คล้ายกับกลุ่มสมัยใหม่ที่มีคางคกท้องไฟ
บันทึกซากดึกดำบรรพ์มีกบค่อนข้างน้อย แม้ว่าสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำจะมีประวัติยาวนานกว่า 200 ล้านปีก็ตาม ฟอสซิลกบที่มีอยู่ชี้ให้เห็นว่ากบมีลักษณะที่ชัดเจน — กบ — เป็นเวลาหลายร้อยล้านปี ผู้เขียนร่วมการศึกษา David Blackburn นักชีววิทยาสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติฟลอริดาในเกนส์วิลล์กล่าว “แง่มุมที่ทำให้พวกเขามีความหลากหลายไม่ใช่โครงกระดูก มันคือระบบนิเวศ ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ โหมดการสืบพันธุ์ สิ่งที่หายากมากในบันทึกฟอสซิล”
นั่นคือสิ่งที่ทำให้ตัวอย่างอำพันมีความน่าสนใจ: ชิ้นส่วนดังกล่าวยังมีแมงมุม หนอนกำมะหยี่ และไผ่ ซึ่งทั้งหมดชี้ไปยังสภาพแวดล้อมเขตร้อน หลักฐานทางบรรพชีวินวิทยาดังกล่าวทำให้นักวิทยาศาสตร์ได้เห็นชีวิตและช่วงเวลาของกบเขตร้อนในสมัยโบราณที่หาดูได้ยาก
ภูมิภาคนั้นอาจสูญเสียน้ำแข็งมากกว่าส่วนอื่น ๆ
ของทวีปเพราะน้ำแข็งในแอนตาร์กติกาตะวันตกมีความอ่อนไหวต่อความผันผวนของอุณหภูมิเล็กน้อย มันตั้งอยู่บนก้นทะเลที่จมอยู่ในน้ำ ในขณะที่ส่วนอื่นๆ ของแผ่นน้ำแข็งของทวีป เช่น แอนตาร์กติกาตะวันออก จะนั่งสูงขึ้นไปและสัมผัสกับอากาศ แม้แต่อุณหภูมิมหาสมุทรที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อย (เช่น 0.5 องศาเซลเซียส) ก็ถ่ายเทความร้อนไปยังน้ำแข็งนั้นได้มากกว่าอุณหภูมิอากาศที่เพิ่มขึ้นเทียบเคียงได้ Shepherd กล่าว และเมื่อน้ำอุ่นเริ่มกินที่หิ้งน้ำแข็งจากด้านล่าง ชั้นวางจะบางลงและเร่งให้ละลายยิ่งขึ้นไปอีก
แอนตาร์กติกาตะวันออกดูเหมือนจะมีเสถียรภาพมากขึ้น ดูเหมือนว่าจะมีมวลเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่การวัดเหล่านี้ไม่แน่นอนมากกว่า
แผนที่แสดงการเปลี่ยนแปลงความหนาของแผ่นน้ำแข็งแอนตาร์กติก พ.ศ. 2535-2560
ICE ICE BABY น้ำแข็งของแอนตาร์กติกาได้ลดลงในบางพื้นที่ในช่วง 25 ปีที่ผ่านมา ดังที่แสดงเป็นสีแดง ที่อื่นมีความหนาขึ้นเล็กน้อย แสดงเป็นสีน้ำเงิน แต่โดยรวมแล้ว ทวีปนี้มีน้ำแข็งน้อยกว่าในปี 1992 มาก
PLANETARYVISIONS.COM
“ฉันคิดว่ามันยุติธรรมที่จะบอกว่ายิ่งงานเสร็จมากขึ้น ภาพที่เราได้รับจากแอนตาร์กติกาก็คือว่ามันมีพลังและเปลี่ยนแปลงได้รวดเร็วกว่าที่เราเคยคิด” Steve Rintoul นักสมุทรศาสตร์ที่ CSIRO ในโฮบาร์ตกล่าว , ออสเตรเลีย. นักวิทยาศาสตร์คิดว่าน้ำแข็งก้อนใหญ่เช่นนี้ค่อนข้างจะยืดหยุ่นได้ ตอนนี้จุดอ่อนของมันกำลังแสดงอยู่ Rintoul ไม่ได้มีส่วนร่วมในการวิเคราะห์ใหม่ แต่ร่วมเขียนมุมมองและการทบทวนเกี่ยวกับอนาคตของทวีปแอนตาร์กติกาและมหาสมุทรใต้ในฉบับเดียวกันของNature
ในขณะที่แกนน้ำแข็งสามารถให้เบาะแสเกี่ยวกับสภาพอากาศของทวีปแอนตาร์กติกาย้อนหลังไปนับพันปี นักวิจัยก็มีข้อมูลดาวเทียมที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับน้ำแข็งแอนตาร์กติกที่มีอายุประมาณ 25 ปีเท่านั้น การจัดการกับแนวโน้มในระยะยาวของทวีปแอนตาร์กติกาได้ดีขึ้น และสำหรับการละลายน้ำแข็งในกรีนแลนด์และในธารน้ำแข็งทั่วโลก ต้องใช้ข้อมูลมากกว่านี้ และนั่นหมายถึงการเก็บดาวเทียมสำรวจโลกซึ่งได้รับทุนสนับสนุนจากหน่วยงานของรัฐ เช่น NASAและ European Space Agency ไว้ในอากาศ ( SN Online: 2/9/18 )เว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง
